Afbeelding

Natte voeten?

Column 346 keer gelezen

Leven en laten leven. Dat is het motto waarmee ik opgroeide. Respecteer hoe een ander zijn leven indeelt. Oordeel niet op voorhand. Wees nieuwsgierig, toets je eigen vooroordelen. Geniet van je vrijheid, maar houd daarbij andermans grenzen in ogenschouw.
Best liberaal, die opvoeding. Hoewel, Nederlands liberaal lijkt tegenwoordig meer op een aflevering Ik Hou Van Holland dan op visioenen van Stuart Mill. Laat ik zeggen: ik ben best gematigd opgevoed.
Inmiddels weet ik dat we de oorlog niet winnen met mijn gematigdheid. Met leven en laten leven komen we er niet; althans, politiek gezien niet. Áls die alarmerende klimaatberichten waar zijn – en dat acht ik aannemelijk – dan zitten wij, op ongeveer het laagste punt van Europa, namelijk als eersten met de gebakken peren en natte voeten. Als je dan pas met je handen in het haar zit, dan heb je geen vinger vrij om in de dijk te steken.
Gisteren vulde ik de stemwijzer in voor Utrecht. Kwestie: sportvissen afschaffen? Zeg, dat is radicaal. Geen gemotoriseerde bootjes in natuurgebied? Nou, dat is streng. Laten we wel zijn: drastic times call for drastic measures. We zijn op een punt gekomen dat wij ons grootschalige, systematische comfort tegen het licht moeten houden. Heel wat dingen moeten we aanpassen – ook al doen anderen het niet – om onze Hollandse harses boven water te houden. Wil je als land nou leiden, of volgen?
We moeten matigen. Precies wat klimaatspijbelaars ons vragen, eigenlijk. Inderdaad, uitstoten is onvermijdelijk als je mens bent: wie leeft, moet eten. Maar vreten, dat is nergens voor nodig. Eigenlijk preken klimaatmarsers een oer-Hollands idee: ons bin zuunig.
Leuk gaat het niet worden, afkicken van ons ingebakken comfort. Waar je allemaal op moet letten… Vliegen uit den boze, vleesindustrie uit den boze, vijf auto's per huishouden uit den boze. Zodra we daar zuinig mee omgaan, is het nog de vraag of we resultaat zullen zien. Het beoogde resultaat is namelijk dat onze omgeving langer blijft zoals het is, dat alles niet in de soep loopt.
Is het niet grappig, als je het goed bekijkt? Klimaatspijbelaars doen het voorkomen alsof mensen schuldig worden geboren – niets zo milieubelastend als een nieuw mens en zijn almaar groeiende ecologische voetafdruk. Daarmee variëren deze 'progressieven' op het oerconservatieve christelijke dogma van de erfzonde. Daarbovenop willen deze 'groenen' terug naar vroeger; de producten en diensten van de moderniteit – de vlieg- en vleesindustrie enzovoort – zijn te belastend voor het milieu.
Als je het goed bekijkt verzoenen klimaatspijbelaars dus zowel links en rechts, als progressief en conservatief. Weg kloof! Vroeger was geluk heel gewoon, en straks misschien weer.
Ik stem deze waterschapsverkiezingen groener dan ik gewend ben te doen. Opdat er over een paar decennia überhaupt nog wat te leven, of te laten leven, valt in onze polders. Want zeg nou zelf, 'Oh oh Amersfoort, mooie stad achter de duinen' bekt toch voor geen meter?