Afbeelding

Tradities

Column 266 keer gelezen

In het algemeen zijn we in Nederland dol op tradities. Dat zijn ze in andere landen natuurlijk net zo goed, maar daar weet ik als Nederlander minder van.
Over Nederlandse tradities weet ik sinds vorige week best veel. Op een zonnige dag ging ik naar de Hermitage in Amsterdam. Daar was een tentoonstelling met schilderijen uit de Gouden Eeuw. Er hingen groepsportretten van 'verenigingen' uit het gewest Holland: burgerwachten die meer status wilden door de gemeenschap te beschermen, adellieden die meer status wilden door zich te ontfermen over armen en zieken.
Als je het cynisch bekijkt gaat het uiteindelijk allemaal om poen en macht. Maar, de tentoonstelling bracht het anders. Hoe minder armoede en ziekte, hoe minder onrust en onvrede, hoe meer handel en welvaart. Geen gezeik, iedereen 'rijk', zeg maar.
De overeenkomsten tussen het Holland van toen en het Nederland van nu werden genoemd. Via overleg komen Nederlanders tot overeenstemming. Wij zijn goed in overleg omdat we bereid zijn om te luisteren naar mensen met andere ideeën. Tolerantie schept een goed klimaat voor ondernemers en handelaars. Handel gedijt weer goed op plekken met een sterk sociaal vangnet, zorg voor iedereen. Handel, consensus, tolerantie, vrijgevigheid: ze hangen met elkaar samen en passen volgens het museum allemaal in een Nederlandse traditie.
Tradities komen niet uit de lucht vallen. Ze zijn verzonnen. Het zijn geen sprookjes want ze bestaan echt. Het zijn verhalen. Door de mens bedacht. Sommige vertellen we door, bij dorpspomp of kampvuur. Er zijn weinig verhalen die jarenlang hetzelfde en boeiend blijven. Kwestie van tijd, kwestie van smaak. Soms worden verhalen beter door verandering. Ik schrijf verhalen zoals deze en denk de hele tijd: kan ik iets veranderen om dit verhaal beter, scherper, leuker te maken?
Op de voorpagina van Hart van Holland Zuidplas van twee weken terug stond een foto van eieren gooien op Koningsdag in Moerkapelle. Een oud-Hollands spelletje dat van de Dorpsstraat een ijsbaan maakte. Wie in Moerkapelle wankelend huiswaarts keerde kon dat aan het spel wijten.
Vorige week stond een ingezonden brief in de krant. De Nieuwerkerkse brievenschrijver vond eieren gooien voedselverspilling, 'oud-Hollandse ongein'. Nu je het zegt: spelen met eten is best gek als je bedenkt dat er ook in Zuidplas mensen afhankelijk zijn van de voedselbank.
Maar wacht eens! Plezier hebben mag toch nog wel?! Iedereen mag toch zelf weten wat 'ie met zijn of haar eieren doet?! Nu je het zegt: plezier en zelfbeschikking zijn, tot op zekere hoogte, ieders recht.
Als er nou voor elk spelletjesei – of een veganistische vervanger – een kwartje wordt gedoneerd aan de Stichting Zuidplas Helpt? Dan wordt er via overeenstemming gezorgd dat plezier behouden wordt en honger bestreden. Geen ge-ei, iedereen blij. Veel oud-Hollandser en traditioneler ga je het niet krijgen.