Een groene oase zo groot als een voetbalveld

Zevenhuizen - Een chaos, een doolhof, is de letterlijke betekenis van de naam van de gigantische tuin achter het woonhuis van Ronald Talsma en Martin de Ruiter aan de Zevenhuizense Knibbelweg. Dolen kun je er zeker, maar door de 'strakke' hand van de meesters is van wanorde geen sprake. "Het is een echte groene oase; we moeten wel opletten dat die de boel niet overneemt."

Door Judith Rikken

De eerste zondagen van juni, juli en augustus is het domein van Talsma en De Ruiter - hun 'Warwinckel' - in het kader van Open Tuinendag geopend voor publiek. Bezoekers kunnen naar hartenlust struinen door de 5000 vierkante meter grote tuin - de afmeting van een voetbalveld."Welkom, volg de pijlen, ga rustig je gang, maar we zien je wel graag om vijf uur weer hier terug bij 't Tuinhuys", zegt Ronald Talsma vroeg in de middag op de eerste Open Tuinendag van het seizoen. Zijn zelfgebakken appeltaart - van appels en pruimen uit eigen boomgaard - staat al klaar voor wie het bezoek op het terras voor 't Tuinhuys smakelijk wil afsluiten.

Talsma, decorateur van beroep, en De Ruiter, kapper in Den Haag, kwamen twintig jaar geleden naar Zevenhuizen. "Toen we een jaar of veertig waren, waren we een beetje klaar met de stad. Toen zijn we buiten gaan leven", vertelt De Ruiter. Nog altijd vindt Talsma de zeeën aan ruimte in de polder overweldigend. "Ik kom van een appartement drie hoog in Rijswijk. Daar had ik een balkonkast en een kelderbox, en dan was ik nog een bofkont. Hier heeft bijna iederéén ruimte om het huis en is het eigenlijk zó gewoon, dat je er bijna laconiek mee zou omgaan. Toch vind ik: dóe er wat mee en zorg ervoor."

In twee decennia tijd hebben Talsma en De Ruiter de bij hun huis horende grond - waar voorheen een hondenfokkerij en een kennel waren gevestigd - omgetoverd van 'niks' tot een op Engelse tuinen geïnspireerde hortus. De strakke vormen hebben ze gecombineerd met losse, luchtige beplanting. "We willen het vooral geen 'opgeprikte' tuin laten zijn", zegt De Ruiter, de grootste tuinfreak van de twee, die alle planten bij naam kent. "Vandaar dat je ook wel onkruid ziet. Maar wat is onkruid? Dat kan als bodembedekker ook heel decoratief zijn." Hij wijst op het bonte zevenblad aan de voet van de hoge moerascipressen aan het begin van de tuin.
Even verderop is geen kruid gewassen tegen de kracht van de ramblerroos. Tegen een bonte esdoorn woekert de klimroos Kiftsgate zich met zijn lange soepele takken omhoog. Meer dan vijf meter de boom in kan deze plant klimmen, en bloeit daar in deze periode van het jaar uitbundig. Wit, in dit geval, passend bij de andere beplanting in deze border. Op andere plekken in de tuin is de zwerver - zoals de vertaling van rambler luidt - in meer kleuren te bewonderen.

In het Engelse Sissinghurst deden De Ruiter en Talsma de ideeën op voor de inrichting van hun domein. "Maar onze allereerste inspiratiebron was eigenlijk de rode beuk die hier al stond en inmiddels meer dan zestig jaar oud is. Die boom is het middelpunt van de tuin geworden. Door er hagen omheen te plaatsen, zijn kamers ontstaan, die we elk hun eigen sfeer hebben gegeven."

Ook is er een natuurvijver, een boomgaard met bijenkasten, kippen en een haan en vlakbij het huis een sier- en moestuin. De Ruiter: "Daar moestuinier ik in zes verhoogde bakken. En je vindt er veel kleur, doordat er bloemen als dahlia's staan."

Zijn favoriete plek in de tuin? De kapper/tuinman lacht: "We zitten eigenlijk niet vaak in de tuin. We zijn er alleen maar aan het werk. Meestal zitten we op de veranda bij het huis. Maar met visite zoeken we vaak wel een mooi plekje bij de vijver. Daar kun je ook de zon zien ondergaan." Behalve voor hun eigen bezoek, stellen Talsma en De Ruiter hun Warwinckel open voor mensen die een locatie zoeken voor kleinschalige ontvangsten en vergaderingen, voor een picknick of een high tea.

Na de bouw van 't Tuinhuys twee jaar geleden, met een tuinbibliotheek vol boeken en tijdschriften, zijn de twee nu klaar met investeren. "We hadden eigenlijk het idee om er drie kamers voor bed and breakfast in te maken. Maar van de plannen voor een Vijfde Dorp, met heel veel nieuwe woningen, hier in de polder worden we niet blij. Als die plannen concreet worden, dan gaan we op de vlucht. Op zoek naar wat landelijkers", zegt De Ruiter. "En met een iets kleinere tuin", voegt Talsma eraan toe.
"Maar het zou wel fijn zijn als degene die hier dan komt wonen, ermee wil doorgaan", hoopt De Ruiter. "Want die tuin is wel je kind."
Voor meer informatie over de tuin en de Open Tuinendag: www.warwinckel.nl.