Afbeelding
Foto: Erik van Leeuwen

Andries en Lenie kregen elkaar als sinterklaascadeau

Algemeen 451 keer gelezen

Zevenhuizen – "Mooi meisje, hè!", zegt Andries van Oostenbrugge als hij een ingelijste foto van zijn vrouw Lenie, gemaakt ergens in de jaren zestig, laat zien. "Vind je het gek dat ik daar verliefd op werd?"

Maandag was het precies zestig jaar geleden dat Andries (82) en Lenie van Oostenbrugge (83) in Zevenhuizen in het huwelijksbootje stapten. Voor waarnemend burgemeester Servaas Stoop reden om het echtpaar vorige week woensdag in hun appartement in Het Gildehuis te feliciteren met de mijlpaal. "We zijn hier acht jaar geleden weer komen wonen", zegt Andries. "Onze kinderen hebben daar wel de hand in gehad. We woonden in Lunteren, maar hier zitten we meer in de buurt."
Ze ontmoetten elkaar meer dan 65 jaar geleden. "Op sinterklaasavond", vertelt Andries. "Mijn broer was jarig en Lenie was er ook omdat mijn broer verkering had met haar vriendin."
"We kregen elkaar als sinterklaascadeau", zegt Lenie lachend. "Dezelfde avond heb ik haar nog thuisgebracht in Waddinxveen", verklapt Andries. "Ik was niet meteen verliefd hoor", reageert Lenie. "Ik had niet het gevoel van 'dat is de ware'. Hij was een jaar jonger. Ik dacht: ik zie het wel."
De liefde voor elkaar groeide. Lenie: "Het was een heel andere tijd. Je zag elkaar op woensdagavond en één of twee keer in het weekend. Je zwalkte wat over straat. Na een tijdje mocht je binnenkomen bij je schoonouders en werd je meteen getaxeerd."
Na vijf jaar verkering trouwden ze en betrokken ze een noodwoning aan de Bredeweg. "Zomaar een woning neerzetten was niet toegestaan, maar als je wielen eronder had was het een woonwagen. Dat was wel toegestaan. Dus hadden mijn vader en ik wielen geregeld van een oude boerenkar."
Andries was werkzaam in de wegenbouw en bestierde later met zijn echtgenote het Pabo-internaat van het Driestar College in Gouda. Ook waren zij vier jaar beheerder van een jeugdopvangcentrum van de hervormde kerk in Woerden.
Het echtpaar woonde jarenlang in Waddinxveen. Buiten vijf kinderen (vier zoons en één dochter) is de aanhang fors: ze hebben vijftien kleinkinderen. Lenie: "En het dertiende achterkleinkind is op komst."