Zachtjes tikt de regen op de Rottedijk

Moerkapelle – "Ben jij het jongste beertje vandaag?", vraagt een Moerkapelse dame aan Lux van der Ploeg, die gehuld in beren-onesie vanuit zijn kinderwagen verrassend helder de drukte om zich heen aanschouwt. Het is nog niet eens 6.00 uur, het is Hemelvaartsdag en dus is het in Moerkapelle tijd voor het traditionele dauwtrappen. Meer dan honderd vroege vogels, in leeftijd variërend van 0 tot 70+, trekken tijdens de gouden-jubileumeditie de natuur rond Moerkapelle in.

Drie dames - blote benen, gewapend met paraplu - schieten als eersten uit de startblokken bij de voetbalkantine van vv Moerkapelle. Niet voordat ze een greep hebben gedaan in het blik Wilhelmina-pepermunt; de organiserende Stichting Moerkapels Oranje hecht aan tradities.

Liedje
Zo ook Henk en Marie-José van Tigchelhoven. Jaarlijks reizen ze vanuit Rijswijk af naar Moerkapelle om mee te doen aan de ochtendwandeling. "Het is mijn 26^e keer", zegt hij. "Mijn teller staat op 23", vult zij aan. Ook dochter en zoon, 23 en 19 jaar, weten niet beter of ze lopen mee; dit jaar hebben ze hun partners meegenomen. "We hebben hier familie. Helaas konden zij nu door een blessure niet meelopen. Maar straks gaan we ernaartoe en om 8.30 uur zitten we aan de koffie met vlaai. Dat is ónze traditie."
Naast al die doorgewinterde 'trappers' die via nieuwbouwwijk De Jonge Venen oversteken richting het centrum en dan de buitenwijken inschieten, ook veel nieuwelingen. Eén van hen is de 55-jarige Rob de Wilde, die geboortedorp Moerkapelle in 1993 verruilde voor Zevenhuizen. "Omdat het moest", is zijn stoere uitleg over zijn deelname aan het dauwtrappen. Echtgenote Lenie, die al eens de Nijmeegse Vierdaagse liep, moet erom lachen. "Hij moet gewoon een beetje bewegen." In het nieuwelingenkorps krijgt De Wilde gezelschap van twee 6-jarige jongedames. Roos en Fem die door hun moeders, de zussen Patty en José van Rijswijk, op sleeptouw zijn genomen, houden met het zingen van een liedje de moed erin.

Dropstop
Op de Rottedijk, waar de sliert de wind tegen heeft, begint het zachtjes te regenen. Het lijkt niet te deren, mede dankzij de hulptroepen, die onderweg zorgen voor dropsleutels, snoepjes en appels. Die posten worden sinds jaar en dag bemand door de zussen Aafke Hoogman, Ria Lindhout en broer Dirk te Leeuw. Hun vader was 50 jaar geleden een van de initiatoren voor de Moerkapelse traditie.
De wandelaars, zij trekken voort; de Rotte wordt overgestoken, het molenpad bij de Zevenhuizense Molenviergang gelopen, om via het boerenland de oversteek te maken naar de Julianaweg. Dan komt de finish in zicht, en het beloofde ontbijt.
Bjorn van de Bulk, 24 jaar en voor de tiende keer betrokken bij de organisatie, wacht met collega's Caroline van der Spek en Aafke Hoogman de horde op. "Omdat we een jubileum vieren is het ontbijt uitgebreid met eitjes en kaascrackers." Koffie, thee en limonade lessen de dorst en als ultieme beloning wacht een medaille én een roos. Rob de Wilde is er blij mee; minder blij is hij met de blaartjes die hij opliep, maar ook voor hem lijkt een traditie geboren. "Volgend jaar weer!" Daar zijn Roos en Fem het helemaal mee eens. Trots als een pauw rennen ze door de voetbalkantine, waar het ontbijt geserveerd wordt, alsof ze er niet net acht lange kilometers lopen op hebben zitten.

Moerkapels Oranje
Voor de organisatie zit het er nu ook even op. De driekoppige Stichting Moerkapels Oranje organiseert jaarlijks Koningsdag, Dodenherdenking, Bevrijdingsdag en het dauwtrappen. "In augustus beginnen we voor volgend jaar," zegt Van de Bulk.
De stichting moet het volgend jaar zonder Hoogma en Van der Spek stellen, zij stoppen met hun activiteiten. "Maar er hebben zich al zes mensen gemeld die mee willen helpen. Dus voortzetting is sowieso gegarandeerd", laat de jonge organisator, die binnenkort een informatieavond voor aankomend bestuursleden wil organiseren, weten. (Silvia Markus)