'Postergirls’ Marieke Keijser en Inge Paulis moesten genoegen nemen met zilver.
'Postergirls’ Marieke Keijser en Inge Paulis moesten genoegen nemen met zilver.

Oranje-succes in de polder, maar géén gouden medailles voor Oranje

Sport 643 keer gelezen

ROEIEN
Zevenhuizen - De finale van de Wereldbeker op de Willem-Alexander Baan in de Eendragtspolder leverde Oranje vijf podiumplaatsen op. Zuidplas-burgemeester Servaas Stoop had de eer om bij skiffeur Lisa Scheenaard het brons om te hangen.

Door Erik van Leeuwen

Marieke Keijser en Ilse Paulis waren de 'postergirls' van de World Cup Rowing Rotterdam, zoals het evenement officieel heette. De Rotterdamse Keijser, die de baan in Zevenhuizen als thuisbaan beschouwt, kon haar prestatie van 2016 niet evenaren. In dat Olympische jaar won ze in de skiff op het WK op de Willem-Alexander Baan goud.

Afgelopen weekend ging ze in de lichte dubbel twee met Paulis als snelste de finale in, maar dat was geen garantie voor Oranje-goud. Zöe McBride en Jackie Kiddle uit Nieuw-Zeeland gingen als een raket van start. De Kiwi's hadden bij de finish zeven seconden voorsprong op Keijser en Paulis. "In dit sterke veld met de nummers één, twee en drie van het WK mogen we tevreden zijn met onze prestatie", zei Keijser, hét uithangbord van de Oranje-roeiploeg, na afloop. "Ruim een jaar voor de Spelen in Tokio is onze achterstand in elk geval niet onoverbrugbaar."

Keijser was lange tijd uit de roulatie door een rugblessure, maar van de rug had ze in Zevenhuizen geen last. Wél van de wind, gaf ze aan. "Het was echt een uitputtingsslag. Het was pijn lijden onderweg."

Keijser sprak van een windtegen-wedstrijd. Doordat de baan in de Eendragtspolder open is, krijgen roeiers de volle laag als er wind staat. En die wind stond er heel het weekend. "Voor de roeiers was het extra zwaar", vertelde de onlangs gestopte Govert Viergever, die tijdens de Olympische Spelen nog deel uitmaakte van de dubbel vier en daarmee vijfde werd. "Er is geen boompje dat de wind kan tegenhouden."

Daarom staat de baan in Zuidplas te boek als 'heel eerlijk'. "Het is een geweldige baan die voldoet aan de maximale eisen." Viergever durft gerust te stellen dat de baan van Olympisch kaliber is. "Als Nederland ooit nog de Spelen krijgt, ligt de baan er al. De inroeibaan ligt gescheiden en er is ruimte voor de kampscheidsrechters."

En de omgeving vindt Viergever ook fantastisch. "'Ik kom zelf uit Broek in Waterland. Dat is ongeveer dezelfde omgeving. Die polder, dat weidse, ik ben er gek op."

Viergever was door de organisatie ingehuurd om genodigden over de ins en outs van het roeien te vertellen. "Het is een geweldige sport. Die strijd tegen de elementen, ik kan daar echt van genieten."

Toch besloot hij twee maanden geleden, zoals hij zelf zei 'zijn riemen aan de wilgen te hangen'. "Ik merkte dat na Tokio mijn motivatie minder werd. Dat gekoppeld aan het feit dat ik in een andere levensfase ben gekomen, deed me in de spiegel kijken. In topsport kun je niet iets op tachtig of negentig procent doen. De volgende generatie stond al klaar en aasde op mijn plek. Ik kon de offers niet meer brengen."