Afbeelding

Kwamkwammertijd?

Algemeen PraatPaal 304 keer gelezen

"Tjongejonge wat een hitte." "Nou hè." "De mussen vallen dood van het dak." "Dat kun je wel zeggen." "Dat hitterecord gaat sneuvelen hoor, let maar op." "Zo. Reken maar."
De hittegolf kwam vorige week als geroepen; het kalmerende komkommerkletsen van Nederlanders - wereldkampioenen weerkundige woordenwisselingen - kreeg er extra glans van. In zomermaanden reserveren wij onze zendtijd en aandacht voor de Tour de France, soms voor een WK. Maar om niks bekommeren Nederlanders zich 's zomers liever, en meer, dan om de effecten van het weer. Wat de invloed ervan is op de auto, de hond, de plantjes en de oudjes, op ijsverkoop, strandbezoek en zwemwaterkwaliteit. Camera aan de waterkant: ACTIE! Zonder komkommertijd geen zomervakantie. Even. Helemaal. Niks.
Nu durf ik, op de drempel van augustus, na wat journalistiek spitwerk, wel een primeur te delen. Een nieuwtje dat de nabije toekomst in een ander perspectief plaatst. Het is de hitte noch de vakantie waardoor je deze zomermaanden geen kip ziet in winkelstraten en speeltuinen, op terrassen en sportparken.
Dat is slechts afleiding. Stilte voor de storm. In schuren en kelders, op computers en tekentafels, achter werkbanken en naaimachines wordt gewerkt en gepland… Aan een polderprotest dat zijn weerga niet kent.
Vlak voor het zomerreces werden veel nieuwe feiten gepresenteerd; waren het bliksemafleiders? Dat men niet staat te springen om verkeersplannen, voor Beter Bereikbaar Gouwe of voor Koningskwartier, mag geen 'nieuws' meer heten maar 'aan de ruimtelijke orde van de dag'. Met een nieuwe burgemeester – Han Weber is voorgedragen – en een nieuw gebiedsprofiel – van grenzeloos gewoon naar 'Watertuin van de Zuidelijke Randstad' – verschoot Zuidplas in juli van kleur als een Engelsman in de Spaanse zon. Maar er sluimert iets veel groters, een naderende identiteitscrisis die men koste wat kost wil afwenden.
Bij inloopavonden praten we over rotondes, hier draaien we er niet omheen. Ons Groene Hart verzakt, hier maken we er geen moordkuil van: onze polders worden geannexeerd.
Rotterdam berekende dat er in twintig jaar minimaal 50.000 woningen gebouwd moeten worden om aan de vraag van de woningmarkt te voldoen. In de Rotterdamse raad gingen al stemmen op om de regie in de Zuidplaspolderontwikkeling over te nemen. De uitkomst van die rekensom is, op z'n dorps uitgedrukt: verwacht inundaties met asfalt en mortel.
Onheilsberichten buitelen over elkaar heen. Actievoerders zetten zich schrap. Ruimtelijke plannen zullen als granaten over en weer gegooid worden. Elk moment kan er iets gebeuren.
Vergeet de milde associaties die je hebt bij het middengebied, of bij polderen. Vanaf nu is de Zuidplaspolder frontlinie in de strijd tussen dorp en stad. Als Rotterdam komt, is het gedaan met de rust. Aan onze dorpen geen polonaise! Het eerste slachtoffer is al gevallen. In deze polderstrijd is zelfs komkommertijd niet meer wat het geweest is.