Martijn Dijkshoorn is blij met Maurice Eckhardt. (foto en tekst: Erik van Leeuwen)
Martijn Dijkshoorn is blij met Maurice Eckhardt. (foto en tekst: Erik van Leeuwen)

Standbeeld voor Eckhardt almaar groter

Sport 629 keer gelezen

VOETBAL
Zevenhuizen - Met een oude krijger en een nieuwe vondst speelde Groeneweg zichzelf naar de eerste winst van deze competitie. In Bodegraven fungeerde ESTO als slachtvee: 0-6. Trainer René van Beek wil niet te vroeg juichen. "Eén zwaluw maakt nog geen zomer."

Mister Groeneweg himself wees in Bodegraven Groeneweg de weg naar de zege. Maurice Eckhardt had van Van Beek voor het eerst dit seizoen weer een basisplaats gekregen en speelde meteen weer een hoofdrol. Hij zorgde met zijn twee treffers, in de 20e en 27e minuut, voor de comfortabele voorsprong. "Daar stond ik voor vandaag", stelde de bijna 37-jarige aanvaller na afloop vast.
Hij slijt zijn voetbaldagen tegenwoordig in het tweede. "Dat is een goed niveau hoor", verwijzend naar de reserve hoofdklasse. De deur naar het eerste heeft hij nooit helemaal achter zich dichtgetrokken. Daar is hij te veel 'Groenewegger' voor. "Als de trainer en het elftal mij nodig hebben, weten ze mij te vinden."

Zo'n moment was er zondag. Van Beek besloot na een moeizame start (één punt uit drie wedstrijden) en personele problemen (Rick Willemsen was op vakantie) weer een plekje voor 'Eckkie' in te ruimen. De omzetting die hij verder deed was wellicht nóg opmerkelijker: Robin Zuierveld, dé vaste man achter de spitsen, begon als centrale verdediger naast Martijn Dijkshoorn, die normaal gesproken in het tweede elftal speelt.

"Ik ben niet doof natuurlijk", doelde de oefenmeester op de kritiek vooraf. "Waar ik in godsnaam mee bezig ben?"

Zuierveld bleek als centrale verdediger een 'vondst'. Hij zorgde voor veel voetbal van achteruit. "Het pakte goed uit, ook omdat Martijn het meer dan aardig invulde", meende Van Beek, die niet over één nacht ijs was gegaan. "Ik loop al een tijdje mee bij deze club, hé. Ik ken de kwaliteiten van de spelers en weet ook dat Robin en Martijn in de jeugd veel samen in het centrum van de verdediging hebben gespeeld."

Hoe belangrijk de inbreng van het 'nieuwe' centrale duo ook was, de hoofdrol werd door Maurice Eckhardt opgeëist. Na twintig minuten kopte hij al raak na een afgemeten voorzet van linksback Jay-Jay Grootschoten. "Ik hoefde er maar tegenaan te lopen." Amper acht minuten later was de 0-2 wellicht nóg mooier. Na een goede teruggetrokken voorzet van Mario van Dieren torende hij hoog boven de verdedigers van ESTO uit, om de bal via de keeper in het dak van het doel te zien verdwijnen. "Ik kon er maar net bij", omschreef de spits de goal. "Bas Roos stond naast voor. Hij ging onder de bal door en ik kon 'm wel raken. Goed genoeg om richting mee te geven."

In de tweede helft zwaaide ESTO, zeker na de 0-3 van Jos Pieter Hordijk vanuit een rechtstreekse corner (!), al snel met de witte vlag. Groeneweg kon simpel uitlopen naar 0-6, via treffers van Mike Karreman en Mario van Dieren (2). Die goal zag Eckhardt als toeschouwer aan de kant. In de tweede helft kon hij zich minder manifesteren, stelde hij zelf vast. "Omdat ik vaak niet het eindstation was van een aanval."
Na afloop liet hij weten dat hij intussen op 290 competitiegoals staat voor 'zijn' Groeneweg. Een ongekend aantal. "Nog maar tien tot de driehonderd inderdaad", constateerde hij. "Het streven was ooit tweehonderd en later tweehonderdvijftig en ja, nu we toch in de buurt zijn is die driehonderd ook wel een doel."
Het denkbeeldige standbeeld dat hem is toegezegd wordt elke week weer een stukje groter. "Dat je dit kan op deze leeftijd verdient alleen maar respect", reageerde René van Beek. De trainer wilde niet zeggen of Eckhardt zondag als Groeneweg PVCV ontvangt, weer in de basis begint. Ook niet of het experiment van Robin Zuierveld in de toekomst een vervolg krijgt. "Ik hoor net dat Robin er zondag niet is, dus een tweede keer zal nog even uitblijven. En wie er niet is, speelt de week erop ook niet. Die regel hanteer ik al jaren en daar wijk ik niet vanaf."

Voor het eerst sinds tijden kon de chauffeur van de Groeneweg-spelersbus wat extra rondjes draaien op de rotonde bij de entree naar Zevenhuizen, wat de traditie is na een driepunter. "Hier waren we wel aan toe", meende Van Beek. "Maar één zwaluw maakt nog geen zomer. Deze 0-6 doet het zelfvertrouwen goed, maar we moeten er wel een goed vervolg aan geven."