Bram van der Wouden in actie. (foto: pr)
Bram van der Wouden in actie. (foto: pr)

Klem tussen motor en het mulle zand

Sport 531 keer gelezen

MOTORSPORT
Zevenhuizen – Bram van der Wouden kende tijdens de Africa Eco Rally één spannend momentje: in één van de etappes kwam de Zevenhuizenaar vast te zitten tussen zijn motor en het mulle zand van de Sahara. Moederziel alleen. "Dat hoort bij een avontuur als dit."

Door Erik van Leeuwen

Anderhalf uur was Van der Wouden bezig om zich uit zijn netelige situatie te bevrijden. Geduldig zijn, af en toe een slokje water nemen en scheppen. "Met mijn blote handen."
In paniek raakte hij geen moment. "Als je aan deze rally meedoet weet je dat zoiets kan gebeuren. Je bent erop voorbereid. Je bent als deelnemer altijd via de gps te traceren. Toen ik mezelf net had bevrijd, kwam de helikopter van de organisatie boven mij cirkelen. Ze houden je goed in de gaten."

Hij heeft inmiddels de rally, die gaat over het oorspronkelijke parcours van de Parijs-Dakar Rally, verteerd. Daar gingen wel een paar weken overheen. De twee weken in de Noord-Afrikaanse woestenij waren slopend. "Ik was superfit en dat heb je ook nodig om zo'n zware rally te rijden. De vermoeidheid is ook je grootste tegenstander, zeker aan het slot van de rally."
Het was al langer Van der Woudens wens om mee te doen aan de rally. En als hij mee ging doen, moest hij het goed doen. "All the way, als kistrijder." Wat betekent dat hij zo'n beetje twee weken lang uit twee kisten leeft. Alle reserveonderdelen zaten in de kisten. Het enige wat wel verzorgd was, was zijn eten. Ook zijn tentje moest hij zelf opzetten. "Ik had ook kunnen kiezen voor een serviceteam. Los van het financiële plaatje wilde ik het puur meemaken. De échte uitdaging."

Het betekende dat Van der Wouden als kistrijder bij aankomst in het bivak meteen moest sleutelen aan zijn Sherco-motor. "Rijden, snel eten, onderhoud plegen en heel weinig slapen. Ik heb een paar dagen gehad dat ik pas tegen elf uur in het kamp was. Dan blijft er weinig tijd over om te rusten. 's Morgens wacht de volgende etappe weer. Gemiddeld heb ik vijf uur per nacht geslapen."

Het hoorde bij het avontuur in een gebied waar Van der Wouden soms driehonderd kilometer lang geen mens tegenkwam. Hij zag veel zand en rotsen. "Het was waanzinnig, in alle opzichten. Je waant je echt alleen op de wereld. Die natuur, die vergezichten. Het was vreselijk mooi. Ondanks dat je aan een race bezig bent, heb ik de omgeving goed in me kunnen opnemen."

Dat Van der Wouden niet als toerist meedeed, bewees zijn geldingsdrang. Hij werd uiteindelijk zevende kistrijder. In het overallklassement was hij de dertigste motorrijder. Zijn beste dagprestatie was de twaalfde plaats. "Ik had nog wel wat hoger kunnen eindigen, maar daarvoor had ik net te veel tegenslag." Een afgebroken houder van het navigatiesysteem bijvoorbeeld. "Dat was balen, want ik moest elke dertig kilometer van de motor af om 'm weer goed vast te maken. Dat kostte veel tijd. Die dag was ik ook laat binnen."

Hij neemt in mei een besluit of hij komend jaar weer meedoet. "Je kunt gerust stellen dat het verslavend is. Het is altijd mijn bedoeling geweest om mee te doen aan de grote Dakar Rally, maar ik ben heel gecharmeerd van de opzet van deze rally. Het is minder commercieel. Mijn sponsors vinden de Africa Eco Rally ook interessanter. Ik ben elke dag vijf à tien minuten bij Ziggo in beeld geweest."