Verslaggever Erik van Leeuwen nam eenmalig de honneurs waar voor zoon Mats.
Verslaggever Erik van Leeuwen nam eenmalig de honneurs waar voor zoon Mats.

‘Ik wist niet dat brievenbussen kunnen blaffen’

Algemeen 1.113 keer gelezen

Nieuwerkerk aan den IJssel – Normaal gesproken beperkt Erik van Leeuwen zich tot het maken van reportages en verhalen, maar afgelopen week moest hij als invaller voor zijn zoon in actie komen als bezorger van deze krant.

Terwijl tijdelijk geblesseerde zoon Mats (15) de vouwploeg vormde – er moesten bij de krant drie folders worden ingevouwen – nam Van Leeuwen de bezorging ter hand in een deel van de Dalenbuurt. 

Dat bleek nog niet zo eenvoudig. “Het wegkomen van huis met zo’n zware fietstas was al een hele klus, zeker omdat huispoes Flip van het aanhankelijke soort is. Die loopt gerust naar de andere kant van Nieuwerkerk mee.”

Om toch aan de aandacht van zijn zwartwitte viervoeter te ontsnappen, was een goede strategie nodig. “Hard fietsen en vooral geen oogcontact maken.”

Toen moest het echte werk nog beginnen. “Het is niet even simpel een krant in de bus stoppen. Nee, je hebt mensen die kranten en folders willen, mensen die alleen maar de krant willen en ook een groepje dat verstoken wil blijven van enige informatie op papier. Het is echt opletten wat er op die brievenbussen staat.”

Goed fout
Eén keer ging het goed fout. “Aan het Mezendaal duwde ik een krant in de bus met ‘nee, nee’. Ik zag de sticker pas toen de krant al op de deurmat lag. Toen heb ik maar even aangebeld. Een allervriendelijkste meneer deed open. Ik kreeg de krant weer keurig terug.”

De invalbezorger wist ook niet dat er verschillende soorten brievenbussen zijn. "Met klep naar boven, met klep naar beneden, met klep aan de zijkant. Brievenbussen waarin je hand klem komt te zitten en ook bussen die blaffen. Een combinatie ervan trof ik gelukkig niet aan.”

Behoefte
Van Leeuwen ontdekte dat inwoners veel behoefte hebben om het lokale nieuws te lezen. “Dat kan ik me goed voorstellen in deze ongekende tijd. Als redactie beseffen we dat onze rol nóg belangrijker is geworden.”

Bij Dianthus werd de 50-jarige bezorger met open armen ontvangen. “Wat heet, de krant werd me door een heer op leeftijd uit de handen gerukt.”

Zijn invalbeurt heeft de waardering van vader voor zijn zoon vergroot. “Ik weet nu wat Mats allemaal doormaakt. Uren op de Playstation en dán nog één keer in de week Hart van Holland bezorgen."