Eén klojo is te weinig voor IJsselvogels

KORFBAL
Moordrecht – Tegenstanders van alle IJsselvogels-teams kunnen komend seizoen hun borst natmaken, want de Moordrechtse club wordt minder lief binnen de lijnen. Ten minste, als er goed is opgelet bij de clinic ‘slimmer spelen binnen het toelaatbare’ van Korfbal League-spelers Thomas Reijgersberg, Fleur Hoek en Michelle van Geffen.

Door Erik van Leeuwen

Eva Haasbroek en Lieke Verstoep geven aan het woord ‘venijnig’ een nieuwe dimensie. De twee spelers van IJsselvogels 1 zijn aan elkaar gekoppeld bij de eerste oefening van de Fortuna-spelers: bal op de grond waarbij één speelster de opdracht heeft te voorkomen dat de bal in bezit komt van de ander. “Hup, kont erin”, luidt een aanwijzing. En hup, ondanks dat ze een kop kleiner is, is Haasbroek niet van plan de bal zomaar op te geven.

Stefan Rijkaart van Capellen, coördinator van de Commissie Technische Zaken, ziet het vanaf de zijlijn met tevredenheid aan. “Voor dit soort oefeningen is tijdens reguliere trainingen meestal geen tijd, maar het is wel héél belangrijk. Het korfballen begint niet als de bal komt, maar is al bezig als de bal er nog niet is. Een goede looplijn, de juiste positie onder de korf, even je achterste indraaien en ja, een klein duwtje geven, het hoort er wel allemaal bij.”

Rijkaart van Capellen weet dat als geen ander, want hij is scheidsrechter op een zeer respectabel niveau: eerste klasse. “Alles wat een scheidsrechter niet ziet, mag.” Om dat even later te corrigeren: “De clinic van vandaag is er om spelers te leren om slimmer te spelen. Gemeen spelen hoort daar niet bij.”

Een veelgehoorde karaktertrek van IJsselvogels is dat spelers te 'lief' zijn in het veld. Oudgedienden herkennen dat wel. “Dat we te lief zijn horen we sinds jaar en dag”, reageert Wim Slingerland senior. “We komen allemaal uit een dorp en zijn beschermd opgegroeid.” Hij rekent zichzelf ook tot die ‘lieve’ spelers. Maar training in venijnigheid had hij niet nodig. "Ik compenseerde het met techniek en inzicht. Heel veel daarvan.”

Gif
Dat beaamt oud-ploeggenoot Hans Klijn, één van de initiatiefnemers van IJsselvleugels, het project dat moet leiden tot een terugkeer in de eerste klasse van het eerste team in 2025. “Wim was zó goed dat hij geen trucjes nodig had, maar dat geldt maar voor één procent van de spelers.” Als speler zelf had hij veel ‘gif’ in zijn lijf. “Zeker als het er in de slotfase om ging spannen. Links- of rechtsom, die wedstrijd moest gewonnen worden.”

Huidig trainer Mark van den Brink zegt dat de IJsselvogels-speler van nature lief is. “Ook wij groeiden daar in onze jeugd mee op. Dat brutale, het randje opzoeken, hoort veel meer bij een grotere plaats. Ik ben voor IJsselvogels trainer geweest bij vier clubs. Daar zat één stadsclub bij. Daar was het tóch anders.”

De ideale schoondochters en -zonen heeft hij nu vaak bij IJsselvogels 1 in het veld staan. “We hebben eigenlijk maar één klojo in de hele selectie.”
Spelers weerbaarder maken, past in het project om IJsselvogels naar een hoger niveau te tillen en een roofvogel te worden, stelt Rijkaart van Capellen. “We hebben meer verbeterpunten. Na de zomer beginnen we met teambuildingsessies. Daar besteden we aandacht aan het mentale aspect.”