RECO ZVH: Geen stilte, maar wel nederlaag

Zevenhuizen – Dankzij harde muziek uit de boxen was het geen moment stil bij de openingswedstrijd van RECO ZVH in de competitie. De luide muziek kon niet voorkomen dat de Zevenhuizenaren met 0-3 onderuit gingen tegen kampioenskandidaat Lycurgus uit Groningen (0-3).

Door Erik van Leeuwen

Het decor deed surrealistisch aan. Buiten spelers, coaches, officials, met mondkapjes uitgeruste lijnrechters, scheidsrechters en ballenmeisjes en -jongens, werd ZVH-Lycurgus gespeeld in een leeg Swanla. Dankzij de meesnorrende livestream kon het publiek, dat normaal op de tribune zit, de wedstrijd thuis op de bank volgen.

“Heel apart”, verwoordde ZVH-trainer Kristian van der Wel dan ook de ambiance. Het maakt het nóg aparter dat ZVH-Lycurgus zaterdag de enige eredivisiewedstrijd was die doorgang vond. Door de andere vier duels op het allerhoogste niveau ging een streep. Bij alle wedstrijden was bij één van de twee teams sprake van coronagevallen.

ZVH zelf bleef ook niet vrij van corona. Zaterdagochtend kreeg Van der Wel een belletje van libero Mika Prins, dat hij gedwongen was tot thuisquarantaine omdat een huisgenoot van hem positief was getest.

“We hadden de wedstrijd misschien ook kunnen cancelen, maar we hebben toch besloten de wedstrijd door te laten gaan. Ik heb later gelezen dat je minimaal twee coronagevallen moet hebben. De afweging om toch te spelen had ook te maken met het idee dat dit ook meteen weer de laatste wedstrijd kon zijn. Laten we dan maar spelen.”

Heel redelijk
Met Thomas van Rij als vervanger van Prins op de liberopositie deed ZVH het voor het gevoel van Van der Wel zo gek nog niet. “Maar toen ik later de setuitslagen zag, waren dat dikke cijfers: 17-25, 14-25 en 19-15. Het lijkt daardoor net of we zijn weggeslagen, maar daar was geen sprake van.”

Dat de Groningse gasten een maatje te groot waren voor ZVH was wel een terechte conclusie volgens de oefenmeester. “Hun servicedruk was enorm. Ze maakten vijftien aces. Dat scheelt vijf punten per set. Wat wel terugkwam, deden we op zich heel redelijk.”

De uitbundige taferelen na het scoren van een punt bleven dit keer uit. “Juichen en schreeuwen is verboden. Een punt werd ingetogen gevierd, al haal je de emotie er nooit helemaal uit”, zei Van der Wel, die met zijn team ook had gevraagd aan de club om rustpauzes en time-outs op te vrolijken met (luide) muziek. “Dat ding ging echt op honderd. Ik begreep dat de livestream daar behoorlijk last van had, omdat de geluidsmicrofoon precies naast de boxen stond. Stil was het in de zaal in elk geval niet.”