Oud-paralympiër Ronald Hertog koos voor vaderschap en werk

Gouda – Pas na de Paralympics in Tokyo, die op dit moment worden gehouden, had Ronald Hertog de topsport vaarwel willen zeggen. Door corona werden de spelen een jaar uitgesteld en nog langer intensief trainen zag hij echter niet zitten. “Het is mooi geweest, het was tijd om met pensioen te gaan.”

Door Annette van den Berg

Ronald Hertog (32) is geboren en getogen in Moordrecht. “Iedereen kent me daar nog wel”, verwacht de sportman die sinds 2009 in Gouda woont. Door een verkeersongeluk mist hij een onderbeen. Zijn motto: als je er hard voor werkt, dan lukt het nog wel eens. 

Na het ongeluk leerde hij weer lopen, rennen en zelfs zo hard rennen dat hij professional kon worden. Sponsors bezorgden hem een inkomen en betaalden zijn prothese ofwel blade, die 10.000 à 12.000 euro kost. Hertog deed onder andere mee met wereldkampioenschappen en de Paralympische Spelen van 2008 in Peking en later die in Londen en Rio de Janeiro. Het was zijn bedoeling om na de Spelen van 2020 in Tokyo te stoppen. Na het uitstel daarvan vanwege corona, besloot hij niet langer door te willen gaan met topsport. “Ik zat in mijn eindexamenjaar en onze zoon was op komst.”

Hertog studeerde Mens & Techniek, orthopedische technologie. Hij deed de opleiding in het Belgische Geel, waar de studie een jaar korter duurt dan in Nederland.

De studiekeuze lag voor de hand. “Ik weet wat het is om een prothese te gebruiken en ermee te sporten. Dat geeft een voorsprong, die wil ik gebruiken om anderen te helpen.” Toch had Hertog toen hij aan zijn studie begon niet durven hopen dat het zou lukken om na drie jaar cum laude zijn bachelordiploma te halen. “Ik was vroeger nooit zo van het leren, haalde zesjes.”

Hertog heeft een baan gevonden bij revalidatiecentrum Hoogstraten in Utrecht. Als prothesemaker. Het echte maakwerk gebeurt in een fabriek. Hertog zorgt dat het hulpmiddel goed past, dat de druk goed verdeeld wordt en dat andere gewrichten niet teveel belast worden.