Nostalgische terugblik: ‘Marathon op de Rottemeren zette Zevenhuizen op de kaart’

SCHAATSEN
Zevenhuizen – Het was dinsdag 11 januari precies 25 jaar geleden dat de laatste Rottemerenmarathon werd gereden. De hoop op een nieuwe wedstrijdeditie is nog niet vervlogen. Als de vorst de ijsvloer voldoende laat aangroeien, hebben ijsclub Zevenhuizen en ijsclub Bleiswijk binnen een paar dagen een organisatie staan.

‘Geweldig, fantastisch’, zijn woorden die Marina Veerman, voorzitter van de Zevenhuizensche IJsclub, meermaals gebruikt als ze denkt aan de Rottemerentocht. “Tegen schaatsen op natuurijs kan niets op. Die sfeer, die unieke verbroedering. Ik zie nog de foto’s voor me van vroeger waarop de arbeider en de notabele samen op de schaats staan. Het ijs is van ons allemaal.” Euforisch wordt ze als het om schaatsen op de Rottemeren gaat. Er is geen betere plek om de ijzers onder te binden. Veerman (62), wier vader jarenlang voorzitter was van de ijsclub, groeide op met schaatsen. “In mijn jonge jaren waren er stevige winters. Ik kan me de Molentochten goed herinneren, bijzondere dagen. Ons hele huis was in rep en roer.”

Klaas Verweij
Ze maakte van dichtbij het ontstaan en de ontwikkeling van de Rottemerenmarathon mee. In 1979 werd de tocht over 200 kilometer – net zo lang als de Friese Elfstedentocht – voor het eerst gereden. De in 2020 overleden Klaas Verweij is de geestelijk vader van de wedstrijd die door heel Nederland grote bekendheid kreeg. “Klaas was de trekker van de Rottemerenmarathon”, zegt Veerman. “Hij was gek op schaatsen en marathons. Hij is nog enkele jaren sponsor geweest van een marathonploeg. Klaas zat dichtbij het vuur, hij kende veel mensen uit de marathonwereld. Door hem kwamen meteen de toppers naar Zevenhuizen.”
Volgens Veerman wilde Verweij een evenement organiseren waarmee Zevenhuizen op de kaart werd gezet. “Er was een grote ploeg vrijwilligers, want zo’n wedstrijd organiseer je niet met een paar mensen. Ik weet nog goed dat het in de dagen voor de wedstrijd een gekkenhuis was op ons kantoor. Het gaf een enorme adrenalinestoot. Je kunt gerust zeggen dat in het dorp schaatskoorts heerste. Iedereen hielp mee. Wij gaven thuis ook onderdak aan marathonschaatsers die van verder weg kwamen. Jeen van den Berg heeft bij ons geslapen. Dat was een vreselijk aardige man.”
Van de Rottemerenmarathon uit 1997 herinnert ze zich dat ze in een caravan bij de start en finish zat. “Ongetwijfeld heb ik meegeholpen met rondetijden noteren. Mijn zoon was toen jong. Die liep ook ergens rond.”
De marathon was destijds ingekort tot 123,5 kilometer. Dat had te maken met het programma van de marathonrijders die winter op natuurijs. “Normaal gesproken werd de Rottemerentocht altijd voor de Elfstedentocht gereden. Toen was het andersom. De Elfstedentocht was een week eerder.”

Lees het volledige verhaal - met ‘beroemde’ winnaars en hoe een eventuele marathon in de toekomst mogelijk is - morgen in Hart van Holland