‘Fietsen langs de Rotte is echt genieten’

In de avond twee uur op de bank zitten of twee uur fietsen? Irene Maaskant en Laura Maat weten wel wat ze zouden kiezen. Hun liefde voor fietsen zette hen aan om in 2019 zeven maanden door Europa te trekken. In een boek schreven ze over hun fietsavonturen waarmee ze ook anderen hopen te inspireren om op de tweewieler te stappen. “Begin gewoon met kleine stukjes. Zoals een rondje Rotte, onze favoriete fietsroute in Nederland.”

Laura Maat was al lange tijd verknocht aan haar fiets. Ze ging er overal mee naartoe. “Het is gratis en je komt overal.” verklaart ze. Toen ze een tweedehands racefiets kocht nam het fietsen echt een vlucht. Zo ging ze regelmatig van Breda, haar toenmalige woonplaats, naar vriendin Irene in Rotterdam; een ritje van zo’n 60 kilometer. Irene Maaskant: “Ik was daar zo van onder de indruk. Dat deed ze gewoon even. Toen zei ze: ‘dat moet je ook proberen, zo’n racefiets.’ En inderdaad, met dezelfde moeite ben je overal zoveel sneller.”

Niet veel later tikte Maaskant ook een racefiets op de kop en gezamenlijk trokken ze eropuit. Kleine ritjes in de buurt groeiden uit tot steeds langere tochten. En zo besloten ze een keer de grens over te gaan. “We vroegen ons af: kan dat, naar het buitenland op de fiets?” Om de proef op de som te nemen, vertrokken ze, in T-shirt en spijkerbroek richting het zuiden. “We dachten, daar schijnt de zon. Dus we gingen naar België”, zegt Maaskant.

In één weekend fietsten ze naar Antwerpen en Brussel en via Gent weer terug naar huis. Onderweg vroegen ze voorbijgangers naar de beste routes. Maaskant: “Dat was heel interactief. We moesten ook wel, want dit was nog voordat je overal in het buitenland internet had. Zo kwamen we er dankzij een tip achter dat tussen Brussel en Mechelen een kanaal ligt waar je prachtig langs kunt fietsen.”
De eerste buitenlandervaring smaakte naar meer. Weekendjes weg werden wekenlange fietsvakanties en nog was het niet genoeg. Toen begon het idee te dagen om het ultieme gevoel van vrijheid op te zoeken door een half jaar lang door Europa te trekken. Maat: “We moesten daarvoor beiden onze vaste banen opzeggen. Dat was best eng. Maar ik denk dat iedereen om ons heen het spannender vond dan wij zelf.”

Op nieuwe toerfietsen, waarop ze ook kampeerspullen konden meenemen, reden ze uiteindelijk zeven maanden kriskras door Europa. Maat vervolgt: “Op een gegeven moment waren we opeens in Kroatië. Daar moesten we echt even stoppen. We waren helemaal naar Kroatië gefietst, met onze eigen benen. Zo’n besef geeft je zoveel zelfvertrouwen.”

Onderweg hielden ze een (foto)blog bij om het thuisfront op de hoogte te houden van alle omzwervingen. Dat was makkelijker dan iedereen individueel berichtjes sturen. “Na een tijdje gingen steeds meer mensen ons volgen, ook totaal onbekenden. Iemand mailde ons zelfs dat het lezen van onze blog het lichtpuntje van zijn week was”, zegt Maat. Maaskant vult aan: “Ook onderweg hadden we veel leuke ontmoetingen. Mensen voelden zich vaak heel vereerd als we zeiden dat we op eigen kracht naar hún land waren gefietst. Bij pech was er altijd wel iemand in de buurt die wilde helpen. Met zo’n reis krijg je echt vertrouwen in je medemens.”

Inmiddels zijn ze alweer een paar jaar terug in Nederland. In die tijd hebben ze hun reisverslagen gebundeld in een boek vol foto’s, tips en anekdotes getiteld Ga op de Fiets. Hiermee hopen ze ook anderen te inspireren om lekker te gaan fietsen. “We krijgen vaak de vraag hoe doe je dat nou, op de fiets op reis gaan? Ons advies is: begin met kleine stukjes in de buurt en kijk of je het leuk vindt. Koop niet meteen een dure fiets, maar ga er gewoon op uit in je spijkerbroek. Dat deden wij ook.”

Zelf fietsen ze er nog steeds graag op los. Wanneer ze thuis in Rotterdam zijn, gaan ze het liefst langs de Rotte, hun favoriete rondje. Maaskant: “Vroeg in de ochtend is het hier het mooist, rond zonsopkomst. Dan is er bijna niemand en door al het water hangt hier bijna altijd een deken van mist over het landschap. Dat is betoverend mooi. Echt genieten.”
(Myriam Dijck)