In drie sessies liet Lilian van Dam twaalf mensen de wereld door een andere bril bekijken. (tekst en foto: Annette van den Berg)
In drie sessies liet Lilian van Dam twaalf mensen de wereld door een andere bril bekijken. (tekst en foto: Annette van den Berg) Annette van den Berg

Kijkje in de belevingswereld van mensen met dementie

Algemeen 676 keer gelezen

Nieuwerkerk aan den IJssel – Verhelderend, noemde Mathilde Boonstoppel de ervaring die zij zaterdag 24 september had bij Stichting Zo! Met een virtualreality-bril nam ze een kijkje in de belevingswereld van mensen met dementie. “Je staat buitenspel en hebt geen grip meer op wat er om je heen gebeurt.”

Rondom Wereld Alzheimer Dag op 21 september organiseerde Stichting ZO! vorige week een aantal activiteiten. In drie sessies liet Lilian van Dam twaalf mensen de wereld eens door een andere bril bekijken. Ze vonden zichzelf terug voor een deur, waarvan ze niet wisten wat erachter zat of waarom ze ervoor stonden. Ook kregen ze - allemaal virtueel - een cadeau dat ze open moesten maken. En ze hoorden stemmen. “Mensen praten over je, niet meer met je”, constateerde Bertha Strijdhorst na de reis met de VR-bril. Eigenlijk wist ze dat al. Haar partner kreeg zeven jaar geleden de diagnose Alzheimer. Dat is ook moeilijk voor háár. “Ik heb er niet voor gekozen, maar je gaat niet weg.” Een gelijkwaardige partnerrelatie is er niet meer. Haar man beseft niet dat hij ziek is. Na het zien van een filmpje van Stichting Alzheimer Nederland merkte hij eens op: “Wat fijn toch dat wij niets hebben.”
Mensen met dementie gaan steeds verder achteruit. Van Dam vertelde dat gezonde hersenen een gewicht hebben van ongeveer 1300 gram. “Bij iemand met Alzheimer verschrompelen de hersenen en wegen bij overlijden nog maar 300 gram.” En toch ervaart Strijdhorst bij haar man: “Hij is niet gek. Hij kan wel denken.”
Mathilde Boonstoppel en haar broer Arjen van der Eijk hoopten via de VR-bril beter te begrijpen wat er omgaat in hun moeder, die sinds een paar jaar vasculaire dementie heeft. Van Dam: ”Bij Alzheimer gaat de achteruitgang geleidelijk. Bij vasculaire dementie gebeurt dat meer in stapjes.” Van der Eijk herkent dat: “Alsof er steeds een kabeltje wordt doorgeknipt.” Zijn zus vindt vooral de frustratie en onmacht van haar moeder moeilijk om aan te zien.
Volgens Van Dam is dat een fase die voorbijgaat. “De periode van angst is het naarst, daarna komt er rust en acceptatie, dan kun je weer samen genieten van de zon.”