Afbeelding

Het Groene Hart moest groen blijven!

Column 427 keer gelezen

Aan de balie verschenen twee jeugdige lieden met een paar forse archiefdozen. Op verzoek gaf ik hen een ontvangstbewijs voor de inhoud: eenenvijftig bouwaanvragen voor kassen in het gebied ten zuiden van het Nijverheidscentrum. De grond was bestemd voor intensieve glastuinbouw, maar de gemeenteraad wilde dat eigenlijk niet meer. 

In allerijl werden maatregelen genomen om de bestemming te veranderen. Paul Stücker kreeg de opdracht de aanvragen zo kritisch mogelijk te beoordelen. Het Groene Hart moest groen blijven! Paul mopperde hier wat over en waarschuwde voor schadeclaims. In lijn met zijn politiek gestuurde advies werden alle bouwaanvragen geweigerd op vergezochte weigeringsgronden. De rechter maakt hier al snel korte metten mee. Na enig juridisch getouwtrek moest de gemeente tegen wil en dank bouwvergunningen verlenen en werd het perceel gedeeltelijk met kassen bebouwd. Voor het onbebouwde deel was het bestemmingsplan inmiddels veranderd: daar was geen glastuinbouw meer mogelijk. 

Enige jaren later kwam er een schadeclaim vanwege de ten onrechte geweigerde bouwvergunningen. De gemeente nam een erg dure advocaat in de arm. Hij had ook Shell verdedigd in netelige kwesties, dus hij moest wel goed zijn. Ik was inmiddels wat gestegen op de ambtelijke ladder en was zijn aanspreekpunt bij de gemeente en ook zijn sparringpartner. Onze advocaat had niet zo’n hoge pet op van zijn opponent en zei dat hij zou winnen als hij in zijn schoenen zou staan. Samen hadden we er lol in om de zaak bij de rechter zo voor te spiegelen dat er geen sprake was van verwijtbare schade. De schadeclaim werd uiteindelijk bij de rechtbank en bij het Gerechtshof afgewezen. Al zeg ik het zelf: daar heb ik een redelijk aandeel in gehad. Ook het college en de gemeentesecretaris zagen dat en mijn carrière nam een vlucht.
Overigens moest de gemeente in de jaren negentig alsnog betalen voor het ongedaan maken van de glastuinbouwbestemming. Een miljoenenclaim. De prijs die de gemeenschap heeft betaald voor het beperken van de glastuinbouw in het Groene Hart? Nee, op deze locatie wordt inmiddels het Koningskwartier uit de grond gestampt. Ook de kassen die wel waren gebouwd, zijn hiervoor gesloopt en hebben de grondprijs flink opgestuwd.

De moraal van dit verhaal? Met de wijsheid van nu is het makkelijk praten, dus die poging waag ik: dat aan bestuurlijke besluiten vaak persoonlijke en ad hoc motieven ten grondslag liggen. En die loyale ambtenaar die voor schadeclaims waarschuwt, die werkt uiteindelijk toch maar mee. Alles voor je carrière... 

(de kronieken zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen; namen van burgers en ambtenaren zijn gefingeerd)