Het gezeur over partijtje is weer terug

WATERPOLO
Nieuwerkerk aan den IJssel – Met ingang van 1 juli mag alles weer binnen de lijnen van het speelveld. Dus is het gezeur over het spelen van een ‘partijtje’ weer terug. Zo ook bij de B- en C-jongens van Barracuda NieMo. “Moet ik alvast mijn capje opzetten?”

Door Erik van Leeuwen

Opvallend weinig aandacht kregen trainers Denny van Delft, Barbara van der Bas en Arjan Albers de weken voorafgaand aan 1 juli van hun ongeveer twintig pupillen in de leeftijd van dertien tot en met zestien jaar. De training had voor een aantal veel weg van een ‘moetje’ en stond in het teken van zwemmen (veel), techniek en afwerking op het doel.

Alles moest gebeuren op anderhalve meter afstand. Omdat Barracuda traint in een zwembad met dak, moest daarvoor een streng regime worden gevolgd. Met het loslaten van dat regime kregen ook de jonge spelers uit de B en C de kans om weer een onderlinge wedstrijd te spelen. 

“Het viel me al op dat het buiten voor het zwembad, waar we verzamelen, wat onrustiger was dan anders”, zei Denny van Delft. “En binnen waren er opeens voldoende vrijwilligers om de doelen op te bouwen en de netten op te hangen. Meestal moet je dat zes keer zeggen, nu was het razendsnel gedaan, haha.”

Van Delft en Albers werden geconfronteerd met de ene na de andere smeekbede. “Moet ik mijn cap al opzetten?” wilde Jurien van Gardingen voor de training weten. “Wit of blauw?” voerde Johan Engelberts, aanvoerder van de B-jongens, de druk op. Na een klein kwartiertje zwemmen en ingooien gaven de trainers gehoor aan de smeekbedes. Van Delft: “Het is alsof je een stel wilde dieren loslaat. Kijk ze tekeer gaan.”

“Ik heb het erg gemist”, zei tweejaars C-speler Jochem Reijm. “De eerste trainingen na de lockdown waren prima, maar op een gegeven moment werd het wel een beetje eentonig. De trainers konden daar natuurlijk ook niets aan doen.” 

“Dit voelt als een bevrijding”, zei B-speler Kars Kraan. “We weten ook gelijk dat we wedstrijdconditie missen.”