Ook bij Wendy Littel toveren haar wollige huisgenoten een glimlach op het gezicht.
Ook bij Wendy Littel toveren haar wollige huisgenoten een glimlach op het gezicht. foto: Judith Rikken

Op de koffie bij Guus, Joop, Ted en Freek in hun Alpacasa

Toerisme 1.788 keer gelezen

Nieuwerkerk aan den IJssel - Mi casa es su casa, zeggen ze in Spaanstalige landen. Mijn huis is jouw huis. Zó welkom zijn ook gasten in de ‘woning’ van de wollige Guus, Joop, Ted en Freek aan de Nieuwerkerkse Westringdijk: Alpacasa.

In de blokhut in het weilandje van Wendy Littel en haar gezin is het alsof je zelf in een huis woont met vier alpaca’s. De dieren wandelen in en uit, besnuffelen de gasten en delen zo af en toe een kusje uit.

“Dit is niet de typische alpaca zoals die in Zuid-Amerika leeft”, vertelt Littel. “Deze dieren zijn veel onder de mensen geweest en daardoor erg gesocialiseerd. Maar net als bij mensen geldt: als hun pet niet goed staat, kunnen ze opeens opspringen. Ze kunnen ook flink spugen, maar daarvoor moet je heel wat uit de kast halen. Een lama heeft geen reden nodig om te spugen, een alpaca wel.”

De vier ‘mannen’ van Littel zijn vooral heel aaibaar. Dat ze populair zijn, blijkt wel uit de volle agenda van Guus, Joop, Ted en Freek. Die is tot eind augustus volgeboekt.

‘Ze hebben gewoon een hoog knuffelgehalte’

Tijdens een ‘meet, greet en feed’ kan iedereen die dat wil - tegen betaling - een uurtje met zijn of haar eigen gezelschap de wei en blokhut in om met de alpaca’s te kroelen. Wandelen met de dieren doet Littel niet met gasten, maar in haar eentje. “Als ik een rondje met ze loop, zijn we echt een attractie. Iedereen krijgt er een glimlach van op het gezicht.”

Het idee om bezoekers voor haar dieren te gaan ontvangen, ontstond vorig jaar toen Littel door de coronacrisis geen werk meer had. “Ik ben videograaf en maak films bij huwelijken. Toen alle bruiloften werden gecanceld, viel mijn inkomen weg.”


De alpaca’s delen zo nu en dan een kusje uit. - foto: Judith Rikken

Eind mei waren het Sabine van den Berg en haar moeder, oma en zoontjes Daeley (3) en Delano (6) die zich in de blokhut wat lieten inschenken, allerlei informatie kregen over de dieren, meehielpen met het voeren, foto’s maakten van en knuffelden met de alpaca’s. “Ze hebben gewoon een hoog knuffelgehalte”, zegt Van den Berg. “En het is denk ik ook een hype. Toen ik op zoek was naar leuke uitjes met de kinderen in coronatijd, zag ik op sociale media wel heel vaak alpaca’s voorbijkomen.”

Het wollige is inmiddels van de viervoeters af, een maand geleden zijn ze geschoren. Tot hun grote opluchting waarschijnlijk, gezien de hoge temperaturen van de afgelopen tijd. Van de alpacawol worden gadgets zoals gebreide cactussen, sjaals en mutsen gemaakt. Ook voor de uitwerpselen van de dieren heeft Littel een bestemming gevonden. “Ik laat het drie of vier dagen drogen, haal het dan door een molentje en houd meststof over: Alpakak.”

Meer informatie: www.alpacasa.nl.