Friese Stabij Moos is op zoek naar de volgende plek om zich uit te leven.
Friese Stabij Moos is op zoek naar de volgende plek om zich uit te leven.

‘Oh nee! Moos, ga niet in de modderpoel!’

Toerisme 872 keer gelezen

In 2016 besloot recreatieschap Hitland met Park Hitland te gaan ‘doorontwikkelen’. Het fraaie natuurgebied op Capels en Nieuwerkerks grondgebied kreeg er drie highlights bij. Capelle twee kinderspeelplaatsen, Zuidplas moest het doen met een prettuin voor honden. De anderhalf jaar oude viervoeter Moos had hier onlangs pret voor tien.

Door Erik van Leeuwen

Moos is bijna niet te houden op deze warme vrijdag als zijn baasje parkeert op de parkeerplaats bij de Nieuwerkerkse ijsbaan. Alsof hij weet dat er iets bijzonders staat te gebeuren, is de Friese Stabij in opperste staat van opwinding. Junior-baasje houdt de viervoeter maar met moeite in bedwang.

Zijn oog valt al snel op een zandvlakte

De prettuin voor honden werd in 2016 geopend door toenmalig wethouder Rik van Woudenberg (inmiddels wethouder in Capelle), gedeputeerde Han Weber (inmiddels burgemeester van Zuidplas) én Martin Gaus.

De hondengoeroe van de vorige eeuw, beroemd geworden door tal van hondenprogramma’s op televisie, had meer dan een speciaal rolletje bij de totstandkoming van de hondenspeelplaats in Hitland.

Gaus was om advies gevraagd bij de inrichting van de ballenbak voor honden en dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Toen de verslaggever hem in de auto op weg tussen de golfbaan en de prettuin vroeg naar de inrichting raakte de hondenpaus niet uitgepraat.

Eenmaal op de speelplaats kroop en sprong Gaus, toen toch ook al 70+, nog nét niet door de tunnel en in de waterpartij. Het is een understatement om te zeggen dat hij erg enthousiast was. “Dit is een topper”, zei hij bij het afscheid,

Bijna zes jaar later is het wel eens tijd voor een terugkeer. Zonder Martin Gaus, maar mét Moos en zijn twee dames-baasjes. Bij de ingang van de prettuin maakt Moos een nerveuze indruk, baasje senior en junior lijken nóg zenuwachtiger.

Ruim een jaar geleden werd Moos uit Friesland gehaald; je kunt een Friese Stabij wel uit Friesland halen, maar je haalt Friesland niet uit de Friese Stabij. Dus beginnen we, zoals in Friesland gebruikelijk voor elk groot evenement, met het Friese volkslied.

Eenmaal ontdaan van zijn halsriem en binnen de hekken van het hondenpretdomein gaat Moos ook figuurlijk ‘los’ op het 3500 vierkante meter terrein. Zijn oog valt al snel op een zandvlakte. Een ideale plek om te graven, zo blijkt.

Binnen twee minuten heeft hij een diepe kuil gemaakt, een graafmachine is er niks bij. Als de kuil diep genoeg is, steekt Moos zijn kop erin. Daarna kijkt hij voldaan op, alsof de eerste wens van zijn bucketlist afgevinkt kan worden.

Moos is volgens de seniorbaas een typische Stabij. Eigenwijs, actief en ook waaks. Dat laatste gaat niet altijd goed, zeker zodra er vanaf de camping een enthousiast kind langs rent in een  opvallend rood jurkje. Met een ijsje wordt het geschrokken kind ‘afgekocht’.

“Moos heeft nooit kwaads in de zin, hij is alleen superenthousiast.” Dat is hij ook als de juniorbaas hem naar de tunnel lokt. Moos is gek op balletjes. Gooi er een op en Moos gaat erachteraan. Doe dat door een tunnel dan gaat hij door de tunnel.

Moos maakt een nerveuze indruk, zijn baasjes lijken nóg zenuwachtiger

Even verderop wordt Moos door junior over een boomstammenpartij geleid. Senior en junior weten dan nog niet dat even verderop het hondenwalhalla wacht: een waterpoel.

Moos, gek op water en zwemmen, krijgt het na een paar minuten door. Hij neemt een run, loopt even langs de randen van de waterpoel en neemt een aanloop.

Zeer tegen de zin van senior en junior, die hun plots slechthorende viervoeter nog proberen te weerhouden van een nat pak. “Oh nee! Moos, niet de modderpoel”, roepen de bazen in koor.

Het is aan dovemansoren gericht. Moos geniet al volop van het modderbad en zoekt zelfgenoegzaam oogcontact met twee van zijn drie huisgenoten. Na inspanning hoort verkoeling, zie je ‘m denken.

Een minuutje later hijst hij zich op de kant. Er is geen Friese Stabij over: de witte haren in zijn vacht zijn bruin geworden. Moos lijkt meer op een volledig donkere labrador.

De pret is echter nog niet voorbij: rollend begeeft Moos zich op het gras. Na weer een graafpartij herhaalt het spektakel zich. Na het waterballet volgt opnieuw een uitgebreide draai- en rolpartij op de kant. Senior en junior zien het hoofdschuddend aan.

“Zo vies heb ik ‘m nog nooit gezien”, zegt senior. Moos’ missie in de prettuin voor honden - is wat hemzelf betreft - zéér geslaagd.

In een mum van tijd heeft Moos een diepe kuil gegraven.
Na alle inspanning in de prettuin is het tijd om verkoeling te zoeken in de modderpoel.
De baasjes kijken met lichte afschuw toe hoe Moos steeds viezer wordt door telkens opnieuw in het zand te rollen.
Uitgeput maar voldaan: na het zwemmen, spelen en rollen is Moos' missie in de hondentuin geslaagd.