Groeneweg maakt het ‘onmogelijke’ waar; promotie naar eerste klasse

Zevenhuizen – Wat San Siro voor Feyenoord is (de Europa Cup I in 1970), dat is sinds zondag de Goudse Walvisstraat voor Groeneweg. Het terrein van voormalig profclub ONA is voortaan historische grond, want de Zevenhuizenaren promoveerden er voor het eerst in de geschiedenis naar de eerste klasse. Dankzij een 'oerlelijke' 0-0.

Ze hielden het niet meer langs de lijn. De vele toeschouwers die met Groeneweg naar Gouda waren afgereisd stonden stijf van de spanning. Verlichting kwam er niet van de spelers, die stonden al even zenuwachtig op het veld.

Zelfs een mannetje meer hielp de ploeg niet over het dode punt. De afscheidnemende scheidsrechter Ad van der Kraan, die een uitstekende wedstrijd floot, gaf al vlot in de wedstrijd ONA-speler Revelino Janga een rode kaart. Er kwamen kansen, maar aanvankelijk voor ONA, dat niets te verliezen had.

Het idee heel veel te verliezen te hebben – zeker toen het bericht doorkwam dat GLZ/Delfshaven, dat op poleposition lag voor het kampioenschap, op achterstand stond bij TOGB – verlamde Groeneweg.

"Ja, wij hoorden ook dat het 1-0 was bij GLZ. Vanaf dat moment hinkten we op twee gedachten", zei routinier Jos Pieter Hordijk. "Voor je eigen veiligheid wil je graag snel een goal maken, maar aan de andere kant ben je ook bang dat je een tegendoelpunt krijgt. Die jongens van ONA zijn snel en niet ongevaarlijk. Dan val je dus wel aan, maar met de rem erop."

Dat 'moeten', waarmee Groeneweg de wedstrijd nog was begonnen, werd steeds minder. Toen TOGB de 2-0 maakte tegen GLZ nam ook trainer René van Beek het zekere voor het onzekere. Hij bracht een spits (Maurice Eckhardt) voor een spits (Joey Grootscholten).

Toen Van der Kraan ('ik heb slechte knieën en daarop stop ik') voor zijn laatste keer floot, volgde een heel klein juichje. De wedstrijd in Berkel was nog niet afgelopen. Een minuutje later volgde een ware vreugdeuitbarsting: GLZ had verloren en Groeneweg was kampioen.