Huppelend op dixielandmuziek vonden Kees en Tine elkaar

Zevenhuizen - "Het is maandag, en het is wéér maandag", zegt Tine van Katwijk-De Bock (81). Het leven van haar en haar echtgenoot Kees (87) kent maar zelden een 'dull moment'. De twee leerden elkaar in 1955 kennen op de dansvloer en vierden afgelopen zaterdag hun zestigjarig huwelijk.

Door Judith Rikken

Het was ijs- en ijskoud op die negende februari in 1959, toen Kees van Katwijk en Tine de Bock elkaar in Den Haag het jawoord gaven. Op de foto's die gemaakt werden in de Paleistuin ligt de rijp op de takken van de bomen, zo is te zien in het album dat zij er maandag bij pakten toen burgemeester Stoop op bezoek kwam.
Sinds 1973 woont het paar, dat één zoon heeft, in Zevenhuizen. Tine wilde een tuintje, en daar kwam het gezinnetje in Den Haag niet voor in aanmerking. "En een huis kopen in de stad was te duur", zegt Kees. 't Was wel even wennen voor hem, in het dorp Zevenhuizen. "Als ik trek heb in een haring, moet ik een haring kunnen kopen. In Den Haag stond bij wijze van spreken op elke hoek een viskraam. Hier waren zo weinig winkels. Dat is gelukkig wel verbeterd."
Over het openbaar vervoer vanuit en naar het dorp is hij nog steeds niet te spreken, zo laat hij de burgemeester weten. "Ik hou van fietsen en doe het zo vaak dat ik elk grassprietje in de omgeving ken, maar als je 's avonds uit wilt naar de stad, stap je toch niet in je goede kleren op de fiets."
Sportief zijn de twee altijd geweest. Hij deed aan atletiek, zij aan handbal en na hun eerste ontmoeting op een Haagse dansvloer - "Hij kon niet goed dansen, dus we huppelden maar wat" - gingen ze samen kijken naar een volleybalwedstrijd. "Zo is het aan gebleven."
Met de caravan trok het paar heel Europa door om ook fietsend en wandelend vele kilometers af te leggen. Nu nog gaat Tine - die decennialang in een lederwarenzaak heeft gewerkt - twee keer per week aquajoggen. Kees, die als elektrotechnisch constructeur onder andere heeft bijgedragen aan de beveiliging van De Nederlandse Bank en ambassades, besteedt veel tijd aan het repareren van kapotte spullen. Samen genieten ze thuis van de dixielandmuziek uit hun jonge jaren. "Daar zijn we wezenloos van."