Jeu-de-boulesclub is bezig met overleven

PETANQUE
Nieuwerkerk aan den IJssel - De jeu-de-boulesballen rollen weer op het complex op sportpark Dorrestein, maar overal voelt de jeu-de-boulesclub Nieuwerkerk de coronacrisis. In de portemonnee, maar ook in wegblijvende leden. “Het is overleven en nog eens overleven.”

Erik van Leeuwen

Het bestuur van de club vond het afgelopen weekeinde tijd voor een ludieke actie. Voorzitter Wilco Dekker deelde zaterdag de eerste van honderdvijftig eigen JBC-mondkapjes uit aan de spelende leden op de banen. Als een kleine geste, die volgens Dekker vooral een symbolische waarde heeft. “We merken dat het heel lastig is om het verenigingsgevoel vast te houden. Met deze actie willen we iedereen bij de club een hart onder de riem steken, met de onderliggende boodschap om de andere leden goed in de gaten te houden. We zien veel mensen op de club, maar ook veel niet. ”

De Nieuwerkerkse jeu-de-boulesclub is zwaar getroffen door de coronacrisis. De club heeft nog honderdveertig leden, maar Dekker vreest dat dat aantal een stuk lager wordt als de crisis nog even aanhoudt. “Aangezien dat er alle schijn van heeft, maken we ons op voor een zware periode. We willen er alles aan doen om onze leden te behouden. Feit is echter wel dat er een groep is die vanwege de hoge leeftijd uit angst om besmet te raken niet buiten de deur wil komen. De gemiddelde leeftijd van onze leden is zestig jaar, maar een deel ervan is zeventig jaar of ouder.”

Er kan op vijf verschillende dagdelen worden gespeeld. Buiten én bij slecht weer ook binnen. “We hebben de omstandigheden aangepast aan de maatregelen”, zegt Dekker. “Dat betekent binnen een maximum van 28 spelers, buiten hebben we tussen elke baan nog eens anderhalve meter extra tussenruimte gemaakt. Daardoor hebben we niet dertig, maar tijdelijk eenentwintig banen. We mogen één-tegen-één spelen en twee-tegen-twee, maar die koppels moeten wel de hele middag hetzelfde zijn. Daardoor is het niet mogelijk om onderlinge toernooien te houden, want daarin speel je steeds tegen andere teams en dat is niet toegestaan.”

Levensader
Die toernooien zijn een belangrijke levensader van de club. Het trekt veel spelers en veel spelers zijn goed voor de kantineomzet, weet Dekker. Aangezien er geen enkel drankje meer verkocht mag worden, is die inkomstenbron volledig leeggevallen. “Voor ons is het een grote financiële strop. We leven voor een belangrijk deel van toernooien. Neem het Raadhuispleintoernooi. Daar houden we jaarlijks zes- à zevenduizend euro aan over. Niet alleen dat toernooi is niet doorgegaan, maar ook de andere, kleinere toernooien. We hebben nu al zeker voor twintigduizend euro verloren.”

In november stond een toernooi gepland, maar ook dat kan, met het huidige coronaregime, niet gehouden worden. Dekker: “Ik ben bang dat er voorlopig niks kan doorgaan. We hebben het vrij spelen nog, dat is het.”

Hij peinst er niet over om de contributie te verhogen. “Dat instrument willen we pas als laatste gebruiken, als er geen andere opties meer zijn.” De voorzitter kijkt voor een reddingsboei al naar volgend jaar zomer. “We hebben ons voor juli bij de bond aangemeld voor de organisatie van een masterstoernooi. Hopelijk zijn we dan van corona af.”

De leden volgen de maatregelen volgens Dekker in het algemeen goed op. “We doen een spel waarbij die anderhalve meter afstand goed is te waarborgen, maar ik zeg niet dat het altijd goed gaat. Sommige leden storen er zich weer aan als anderen even geen afstand houden. Dat leidt tot kleine conflictjes. Dat is best lastig.”