Initiatiefnemers en burgemeester Weber komen vanzelf in Italiaanse sferen als zij samenkomen bij het Posthuis.
Initiatiefnemers en burgemeester Weber komen vanzelf in Italiaanse sferen als zij samenkomen bij het Posthuis.

Moordrecht spant lijntje naar het zuiden

Cultuur 1.019 keer gelezen

Moordrecht – Welkom in het buitenland in eigen land, luidt de slogan van Mediterraans Moordrecht. Met een ruk aan een waslijn opende burgemeester Han Weber zaterdag 31 juli het evenement dat het dorp tot en met 4 september in Zuid-Europese sferen hult. Nu nog hopen op een zomerse augustusmaand; de opening geschiedde tussen de buien door. De buitjes deren niet langer als het gezelschap stilstaat bij het Posthuis, dat Italië als vanzelf ten tonele brengt.

Annette van den Berg

Net als in een mediterraans dorp hangt het wasgoed tussen de huizen van de Dorpsstraat, West Buurstraat en Vissersteeg. Extra potten met bloeiende planten bij de deuren fleuren de straten verder op. De ondernemers verkopen mediterrane producten en als de coronaregels het na 13 augustus toelaten wil een aantal van hen meer activiteiten organiseren (meer info op de facebookpagina mediterraansmoordrecht).

De opmerking ‘Het is hier net Frankrijk’ van een bezoeker aan galerie Mevrouw Boon zetten galeriehouders Jan-Pieter van IJzendoorn en Ron Eikenhout op het spoor om de mediterrane sfeer van smalle straatjes en historische geveltjes deze zomer nog wat aan te dikken. Samen met straatgenoten Berthe Jager en Helen de Zeeuw gingen ze aan de slag; met de hulp van andere buurtgenoten en ondernemers. Stichting Cultureel Netwerk Zuidplas en de gemeente Zuidplas gaven een financieel steuntje in de rug.

Van IJzendoorn vindt het geweldig om te zien hoe enthousiast er werd meegedaan. “Iedereen hielp mee, of het nu ging om het leggen van de juiste contacten of het inzamelen van meer dan 100 meter wasgoed.”

Die waslijnen waren volgens Berthe Jager nog een hele klus. “We hebben de was met ijzerdraadjes vastgezet om te zorgen dat alles blijft hangen als het hard waait.” Ontroerend was de kleding die ze kreeg van iemand die pas overleden is. Jager: “Haar dochter vond het een mooie gedachte, dat haar moeder er zo toch nog bij is.”