Geen zege en ‘Wie is de Mol’ voor ZVH

Capelle aan den IJssel – Het thuisfront was al op de hoogte gesteld van een snelle thuiskomst. ‘Mooi op tijd’ voor Wie is de Mol, liet de kleine bestuursvertegenwoordiging per app weten. Met een 2-1 voorsprong in sets en een 19-13 voorsprong in de vierde set leek de zege van RECO ZVH op VCN een kwestie van tijd. De afrekening met de buren veranderde echter in een sportieve nachtmerrie: 3-2 (25-18, 23-25, 18-25, 26-24 en 16-14).

Erik van Leeuwen

ZVH-coach Kristian van der Wel zuchtte na de verloren vijfsetter maar eens diep om zijn eigen ongeloof aan te tonen. “Onbegrijpelijk dat we niet hebben gewonnen. We hadden de winst voor het grijpen. Niet één keer, maar talloze keren.” 

Verslagenheid, ongeloof en frustratie vochten na afloop in het Zevenhuizense kamp om voorrang. Niet iedereen wist die emotie een passende plaats te geven. Een jennende opmerking vanuit de kant van VCN was voor een speler genoeg om een tegenstander aan te vliegen. Het opstootje werd snel gesust, maar gaf wel aan hoe hoog de spelers van ZVH in de emotieladder zaten.

“We moeten deze week goed de wedstrijd analyseren”, zei Van der Wel. Maar ook in de herhaling zal de oefenmeester tot de conclusie komen dat zijn ploeg ernstig tekort schoot. ZVH had de wedstrijd bij een 2-1 stand in sets en een voorsprong van zes punten in de vierde set volledig in handen. “Op dit niveau zo’n voorsprong weggeven is ongezien”, concludeerde Van der Wel. “Het is eigenlijk nog erger, want in de vierde en ook in de vijfde set laten we zeker vier, vijf kansen onbenut. Dat moet je er ook bijrekenen.”

Onderliggend
VCN-trainer Ferry van Hal kon zich de frustratie voorstellen. “Zij balen als een stier en dat begrijp ik wel. Eerlijk is eerlijk, ZVH had hier met 3-1 moeten winnen. Wij begonnen goed, maar na de eerste set waren wij de onderliggende partij.”

Zevenhuizenaar Van Hal had ZVH goed bestudeerd. Dat kwam tot uiting in de eerste set waarin VCN de aanval van de bezoekers in toom wist te houden. Diep in de tweede set, waarin ZVH al beter op toeren was gekomen, kreeg het Zevenhuizense aanvalsspel met de komst van Timothy Scheffers als spelverdeler een extra impuls. 

De aanvallen werden gevarieerd, waarbij niet alleen de buitenkant maar ook het sterke midden van ZVH werd benut. Tegen VCN koos Van der Wel ervoor om Benjamin Parkinson en Ludrich Inocente vijf sets te laten staan en Niels de Vries, die last had van kleine pijntjes, aan de kant te houden. Van der Wel: “Ik had ook geen reden om te wisselen.”

De ZVH-machine draaide na de moeizame eerste set soepel door, totdat de wedstrijd in de vierde set bij een 13-19 stand een wonderlijke wending kreeg. “VCN ging va-banque spelen en wij raakten de kluts de kwijt”, verklaarde Van der Wel de ommekeer.

Cain van Hal, die sterk speelde, trok een eerlijke conclusie. “We dachten dat we de wedstrijd al gewonnen hadden. We namen geen risico meer. Dat is funest.”

Van Hal was in de vierde set betrokken bij een belangrijk punt. Bij een 24-24 stand sloeg hij de bal uit. “Het was touché, de bal ging via het blok uit.” Desondanks kreeg VCN het punt. “Daardoor verloren we natuurlijk niet. Dit is echt ons eigen schuld.”