‘Jongens uit de polder’ op een wolk

VOETBAL
Moordrecht – De spelers en aanhang van VV Moordrecht vierden zaterdag hun eigen, verlate carnavalsfeestje. Door de 2-1 zege op Wanica Star werd de hoofdmacht van de 103-jarige club winnaar van het tweede periodekampioenschap in de vijfde klasse en dat succes leidde tot groot enthousiasme. “Dit is een geweldig moment voor de club.”

Voor Moordrecht is het periodekampioenschap meteen het eerste succes op het nieuwe sportpark ‘t Ambacht. Amper zeven maanden geleden trok de club het nieuwe clubgebouw in. Het zorgde voor nieuw elan bij de vereniging, die jarenlang vooral met het eerste elftal aanmodderde.

Precies een jaar geleden was het diepe crisis op ‘t Lage. Vrijwel het hele eerste elftal stapte op en Moordrecht moest gedwongen het tweede elftal doorschuiven. Met de spelers van dat elftal verdween echter het chagrijn en de negativiteit uit de catacomben. “We hebben heel veel ellende gehad,” erkende voorzitter Ton Redegeld, “maar een combinatie van factoren heeft ervoor gezorgd dat het weer helemaal leeft. Bij de spelers en bij de achterban.”
Die achterban kwam zaterdag massaal op voor de laatste wedstrijd in de tweede periode die door Moordrecht gewonnen moest worden. Een half uur voor de wedstrijd was er voor auto en fiets geen parkeerplaats meer te vinden. Onder de vele toeschouwers veel oud-coryfeeën van de club, die tegelijkertijd nieuwsgierig waren naar het ‘nieuwe’ elftal én hunkerden naar succes.
Het vertrouwen in een goede afloop was zó groot dat vooraf al een feestavond werd georganiseerd, met lokale smartlappenkoning Tonnie Koster. De spelers van Moordrecht en het Haagse Wanica Star werden op het veld verwelkomd door vuurwerk en een vlagbetoon van pupillen van de blauw-witte club.

Al die belangstelling en de grote belangen, maakten de spanning bij de Moordrechtspelers voelbaar. Vooral in de eerste helft had de thuisploeg grote moeite om het veel lager geklasseerde Wanica Star de wil op te leggen.

Drie longen
Het zeer moeizame begin resulteerde zelfs in een snelle tegentreffer, maar op wilskracht boog Moordrecht binnen een kwartier de achterstand om in een voorsprong. Rijk Revet, die als middenvelder drie longen leek te hebben, zorgde via een Haags been voor de gelijkmaker. Ook bij de tweede goal werd de Moordrechtse inzet, van Davey Hehakaja, getoucheerd door een Wanica Star-lichaam, waardoor de bal achter de Haagse keeper verdween (2-1).
Bij het vieren van die treffer was bij de doelpuntenmaker duidelijk emotie te zien. “Ik ben blij dat ik zo’n belangrijke goal kon maken”, zei Hehakaja later. “En ja, het zijn best lastige seizoenen geweest. Er staat nu echt een team.”

In de tweede helft speelde nog maar één ploeg en dat was Moordrecht. Maar omdat de vorm en precisie ontbraken - topscorer Clint Broer, die ziek was geweest, haakte in de rust af - werden het nog 45 zenuwachtige minuten voor de supporters. Doordat de Moordrechtse verdediging met het centrale duo Perry van den Heuvel/Wesley Groeneveld superieur was, waren er nagenoeg geen schrikmomenten. Slechts één keer was er Haagse dreiging, maar keeper Dave van den Berg kon de bal rustig over zijn doel laten gaan.

De minuten werden door alles en iedereen wat Moordrecht was, afgeteld en na drie minuten extra tijd verloste scheidsrechter Toader ‘heel Moordrecht’ uit zijn lijden. Een moment van vreugde op het veld werd gevolgd door een groot feest in de kleedkamer. Na het uit volle borst zingen van het clublied (‘Wij zijn de jongens uit de polder’) met supersupporter Jos Vink als orkestleider, werd trainer Rens Binken toegezongen: ‘Rensie bedankt’.
De oefenmeester bleef er nuchter onder. “Het was vandaag slecht, maar als je van de negen wedstrijden er acht wint en tegen kampioenskandidaat ONA gelijkspeelt, heb je verdiend die periode gewonnen”, stelde hij vast. “Voor de club is dit enorm belangrijk. Je merkt aan iedereen dat ze aan succes toe waren.”
“Het leeft weer helemaal”, reageerde voorzitter Ton Redegeld, die met zijn bestuur met beide benen op de grond blijft staan. “Promotie naar de vierde klasse? Zeg, hou eens op. Dit is leuk, erg leuk zelfs, maar ik sluit me aan bij wat Rens steeds zegt. We hebben twee, drie jaar nodig om het goed neer te zetten. Van dit moment moeten we vooral genieten. Van de nacompetitie gaan we straks een feestje maken. Thuis is, maar ook uit; dan gaan we er met de bus naartoe.”